معرفی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
در سال ١٣۵٣ به موجب قانونی که از تصویب مجلسین شورای ملی و سنا گذشت سازمان تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی کشور تأسیس شد و تمامی واحدهای تحقیقاتی تابعه وزارت کشاورزی تحت مسئولیت این سازمان قرارگرفته و تجمع یافت. ماده اول قانون یادشده هدف از تشکیل سازمان تحقیقات کشاورزی را توسعه فعالیت‌های تحقیقاتی و هماهنگ کردن این فعالیت‌ها با پیشرفته‌ترین برنامه‌های تحقیقاتی جهانی می‌داند. در اردیبهشت ماه سال 1357 نیز مجموعه تشیکلات تفصیلی”سازمان تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی“ وابسته به وزارت کشاورزی و عمران روستایی به تصویب هیئت امناء سازمان رسید. این سازمان تا اواخر سال 1369 هشت مؤسسه تحقیقاتی را زیر پوشش داشت. تا این تاریخ فعالیت‌های آموزشی و ترویجی وزارتخانه همچنان به‌صورت مستقل دنبال می‌شد و سازمان نقشی در این خصوص نداشت.
در حال حاضر سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی با 19 موسسه تحقیقاتی، پژوهشکده و مرکز ملی تحقیقاتی، 34 مرکز تحقیقات و آموزش استانی، 314 ایستگاه، پایگاه و مزرعه تحقیقاتی، 34 مدیریت هماهنگی ترویج کشاورزی و 1213 مرکز ترویج، 23 مرکز رشد کشاورزی و منابع طبیعی و 142 شرکت دانش بنیان، بزرگترین مجموعه تحقیقاتی در منطقه به شمار می‌رود. این موسسات و مراکز با 2018 نفر عضو هیئت علمی و 781 محقق غیر هیئت علمی، قوی‌ترین مجموعه علمی- پژوهشی در کشاورزی منطقه است. وجود این سرمایه عظیم سبب شده است که سازمان بتواند در معرفی ارقام جدید زراعی، باغی، مرتعی و داروئی؛ و شناسایی گیاهان، حشرات، قارچ‌ها و تولید واکسن و سرم‌های درمانی؛ انجام تحقیقات منابع طبیعی؛ گیاه‌پزشکی؛ خاک و آب؛ علوم شیلاتی؛ بیوتکنولوژی کشاورزی و علوم دامی و سایر موارد، نیازهای کشور را تامین نموده و در بسیاری از زمینه‌ها در منطقه پیشرو باشد.